بررسی تأثیر سبک زندگی بر فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی استان خراسان شمالی با تأکید بر نقش واسط سرمایه روان شناختی

مقدمه و هدف: بدیهی است با توجه به اینکه نارضایتی و ترک شغل ازجمله مواردی است که در دنیای امروزی افزایش یافته و یکی از عوامل تأثیرگذار برآن، فرسودگی شغلی افراد است، انجام مطالعاتی از این دست که بتوانند ارتباط میان سبک زندگی افراد و تأثیرهای آن بر فرسودگی شغلی را مشخص کنند برای سازمان ها اهمیت می یابد؛ به همین منظور، تحقیق حاضر می کوشد در قالب مدلی مفهومی، تأثیر سبک زندگی را بر فرسودگی شغلی، با توجه به نقشی واسط که برای سرمایه روان شناختی درنظرگرفته شده، بررسی کند مواد و روش ها: این پژوهش، مطالعه ای پیمایشی- تحلیلی از نوع مقطعی است. جامعه پژوهش، پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی خراسان شمالی در سال 1392 و نمونه پژوهش 420 نفر از این جامعه بودند که به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسش نامه فرسودگی شغلی مازلاج، سرمایه روان شناختی لوتانز و سبک زندگی محقق ساخته که روایی و پایایی قابل قبولی داشت، جمع آوری و با نرم افزار لیزرلو spss، مدل یابی معادلات ساختاری و روش دومرحله ای تحلیل شد. نتایج: این مطالعه نشان داد، که 1) مدل به کارگرفته شده، مدل نظری قوی برای پیش بینی تأثیر سبک زندگی بر فرسودگی شغلی پرستاران با تأکید بر نقش واسط سرمایه روان شناختی است و 2) همه روابط مستقیم وغیرمستقیم میان متغیرهای مدل، معنادار بوده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که فرسودگی شغلی پرستاران درگرو سبک زندگی آنان است؛ ازطرفی ازآنجاکه فرسودگی شغلی پرستاران می تواند بر کیفیت خدمات و استفاده بهینه از منابع موجود، مؤثر باشد، لازم است که مدیران بیمارستانی به مؤلفه های مؤثر بر جلوگیری از فرسودگی شغلی، بیشتر توجه کنند.